Het begon met doopsuiker

Samen met Roos werd ook de naaigoesting van mama P geboren.

In de zoektocht naar toffe doopsuiker kreeg mama P het ineens in haar hoofd om 'iets' te naaien. Wat? Dat wist ze niet, maar het moest en zou iets zijn met een naaimachine.

Na uren zoeken op het internet, na het aftroggelen van een naaimachine bij de schoonmama, na het uitproberen van verschillende ideetjes en het maken van een aantal proefversies is dit het uiteindelijk geworden. Volgt U mee?

--->   De volwassenen kregen een sleutelhanger. Inspiratie voor deze sleutelhanger  werd opgedaan bij Pakhuis Oost. Het stofje komt van 'De Strik' en die print werd ook gebruikt voor het geboortekaartje. De sleutelhanger werd gelabeld met het naamlintje van Roos. Jaja...mama en papa P wisten al geruime tijd op voorhand het geslacht én de naam. 

Samen met de sleutelhanger kregen de bewonderaars van het versgeboren meisje een ouderwets tulleke (ook van 'De Strik') met doopsuikertjes mee. Dit tulleke werd, hoe kan het ook anders, samengehouden met een roosje (gekocht bij Ava Papierwaren).

Veel mensen hebben de sleutelhanger effectief gebruikt...het was altijd leuk om hem 'in actie' te zien.

--->   De kindjes kregen een knuffeltje mee. De stofkes kwamen van op zolder bij oma. Tof toch! Wel wat bandwerk die knuffels...uren is mama bezig geweest met knippen, stikken, keren (wat een rotjob!), vullen, dichtnaaien en bevestigen van oogjes! De overschot van de knuffeltjes hebben een plaatsje gekregen in het kamertje van Roos.

Samen met de knuffel kregen de kindjes een zakje suikerhartjes. Het naampje werd op de kaartjes gestempeld en samen met een gelukspopje aan de zakjes gehangen door Stien. Mama P denkt graag terug aan die leuke momenten dat zij en haar oudste dochter samen doopsuikertjes maakten!

--->   Ook in de kleuterklas moest deze blijde gebeurtenis gevierd worden. Hiervoor had mama P rozen uit crêpepapier gemaakt...70 rozen maar liefst! Als je dit boekje haalt in de bib, dan kunt U ze zelf ook eens maken.

De eerlijkheid gebiedt haar echter toe te geven dat de inspiratie voor dit idee kwam van één van de blogloze creavriendinnen.

En toevallig dwaalt er deze dagen een stokje door blogland over de doopsuikers van je kleine spruiten. Dus gaat mama P nog efkes verder, want er lopen hier nog minipolkadotjes rond. De suikerboontjes van de oudste 2 meisjes zijn niet zo spectaculair. Bij Stien werd het zelfs nog besteld in een doopsuikerwinkel, nikske zelfgemaakt dus. Bij Janne waren het eenvoudige zakjes die wel zelf waren ontworpen. Zie maar:

--->   Stien

 

--->   Janne

Mama P is benieuwd naar uw creaties. Neem dus gerust het stokje aan!