Een eigen kamertje voor Klein Polkadotje

Bent U geïnteresseerd in een verbouwingsverhaaltje?

U weet, als trouwe lezer, ondertussen wel al dat het kleinste Polkadotje (eindelijk, maar onder lichte dwang van papa P) verhuisd is van de slaapkamer van mama en papa P naar haar eigenste kamertje? 

De creatie van dit kamertje is maar liefst 8 jaar geleden begonnen. Toen werden (de toen nog geen) mama en papa P eigenaars van een typisch rijhuis in Gent; kotje kotje kotje op het GV en 3 slaapkamers +  mansardekamer op de 2 verdiepingen. Deze woning werd helemaal ondersteboven en binnenstebuiten gekeerd. Het GV bestaat nu uit 1 grote ruimte en op de verdiepingen vind je 4 slaapkamers en een badkamer.

Een van die 4 slaapkamers (de mansardekamer) was in den beginne niet eens een echte kamer maar eerder rommelkot/toegang tot de echte zolder. Mama en papa P waren zeer voorzienig en bij de grote verbouwing werd deze kamer dan ook voorzien van een dakkapel.

 

En zo ziet de achterkant ten huize P er nu uit;

 

Deze dakkamer bleef lange tijd onaangeroerd en fungeerde als stockageruimte. Met de komst van klein Polkadotje (bijna 21 maand geleden) werd het opeens noodzakelijk om de originele plannen met het kamertje terug naar boven te halen.  De realisatie van deze plannen gingen de laatste 20 maanden (zeeeeeeeer) traag, maar gestaag vooruit.

Vorig jaar werd het plafond dichtgemaakt en werd op de overloop een nieuwe toegang tot de zolder gemaakt. Het kamertje werd ook in de gyproc gezet en geïsoleerd. Een paar maand geleden ging de plankenvloer eruit en werd die vervangen door OSBplaten.

En van die toestand werd vorige week gestart met als enigste doel het kamertje 'slaap'klaar krijgen tegen het eind van de vakantie. Er werd gevliesbehangen, geschilderd, gesiliconed, gelakt, behangen en gevloerd. Kinders werden schromelijk verwaarloosd en aan hun lot overgelaten. De benedenverdieping werd door de minipolkadotjes herschapen tot een grote ravage, maar het doel werd bereikt en dit is nu het eigen plekje van Klein Polkadotje:

Het behang (dat hier overigens al meer dan een jaar ligt te wachten op zijn bestemming en dat mama P eerst niet maar dan toch weer wel ging gebruiken) zult U waarschijnlijk wel herkennen? Met dit behang werd naar de verfwinkel gestapt. De heren daar kennen mama P ondertussen al want op geregelde basis gaat zij daar, met een rol Priem-behang onder de arm, op zoek naar wat bijpassende kleurtjes. En keer op keer komt mama P met deze heren tot een perfecte harmonie tussen verf en behang. Het zijn cracs in hun vak. Deze keer werd gekozen voor kleuren uit de Flamant verf collectie, nl. clic-clac en plume. De vloer is een donkere laminaat.

Op de ladekast (die trouwens nog een laatste laagje lak moet krijgen) zie je het eerste naaiprojectje van mama P. Bij de geboorte van Klein Polkadotje werden alle kindjes die op bezoek kwamen verwend met een zelfgemaakt knuffeltje (en een zakje snoepjes of course). Den overschot werd nu in een kijkkistje (IKEA) gestopt dat ook in clic-clac werd geverfd.

Het kamertje is nog wat kaal en moet nog wat opgefleurd worden. Er moeten ook nog nieuwe gordijnen in (één van van de volgende naaiprojectjes van mama P). De gordijnen die er nu hangen zijn vermoedelijk 40 jaar oud...maar die passen dan, wat ouderdom betreft, wel weer perfect bij het behangetje. 

Het kamertje was dus opeens af. En toen moest mama P haar kleinste dochter zomaar opeens op meer dan 20 cm afstand van haar bed te slapen leggen. Tranen met tuiten heeft ze gehuild...mama P dan wel te verstaan want Klein Polkadotje vindt het geweldig. Reeds 2 nachten op een rij gaat ze flink in haar nieuwe kamertje slapen en  wordt ze zelfs niet meer wakker 's nachts!